Ιστορία Αρχιτεκτονικής και Τέχνης ΙΙ (Τμ. Αρχ. Μηχ.)


Από τον εμπειρικό ρεαλισμό στον κοινωνικό ρεαλισμό: Εξετάζονται οι προϋποθέσεις ανάπτυξης της τέχνης την περίοδο της Αναγέννησης στο Βόρειο και Νότιο Ευρωπαϊκό χώρο κατά το δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο αιώνα οι μεγάλες Σχολές, οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι και τα έργα τους. Επίσης, τα χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκού Μπαρόκ και η τέχνη του Ροκοκό κατά τον 18ο αιώνα. Στο 19ο αιώνα δίνεται έμφαση στις Νεοκλασικιστικές τάσεις της περιόδου, τη συμβολή του Ρομαντισμού στη διαμόρφωση των εθνικών χαρακτηριστικών των κρατών, το ρόλο του στα επαναστατικά απελευθερωτικά κινήματα της εποχής και στις μεγάλες εθνογραφικές ταξιδιωτικές καταγραφές γνωστές ως Οριενταλισμός. Με το γαλλικό Ρεαλισμό στραμμένο στα κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα της δεύτερης περιόδου της Βιομηχανικής Επανάστασης προετοιμάζεται το έδαφος για τη νέα τέχνη αστικού χαρακτήρα και τα κινήματα του μοντερνισμού.